top of page

Locatie:

Schiedam

Opgave:

Herontwikkeling haventerrein tot tijdelijke wijk met woningbouw en bedrijven

Opdrachtgever:

Gemeente Schiedam, Bemog

Samenwerking

-

Planteam:

-

Oppervlakte:

3.0 ha

Ontwerpperiode

2018-2019

Status:

Stedenbouwkundige studie

Participatie:

-

Gusto - Schiedam

Het huidige Gustoterrein is een braakliggende locatie aan de Maas. In een periode van meer dan twintig jaar zijn er verschillende initiatiefplannen gemaakt voor de inrichting van dit gebied. Passend bij de ambities van de gemeente waren deze plannen gericht op het ontwikkelen van een aantrekkelijke woonlocatie, mogelijk gemengd met werken. Eind jaren ’90 is een woningbouwplan gestrand door vernietiging door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Basis daarvan was dat gebruik was gemaakt van de toenmalige in de wet verankerde zeehavennorm. Inmiddels is er een convenant gesloten over de mogelijkheden van woningbouw aan de Rechtermaasoever. Binnen het convenant is de basiskeuze voor woningbouw de Stad- en milieubenadering.

Herontwikkeling Gusto haven terrein

Het Gustoterrein vormt de hernieuwde entree van Schiedam. De oorspronkelijke ligging van Schiedam aan de de Schie, bij de monding van de Maas, krijgt een nieuw inrichting, die recht doet aan het hedendaagse krachtenspel van een ‘grootschalige’ haven gerelateerde verschijningsvorm, in relatie met de ‘kleinschalige’ context van woon- en leefgebieden voor de inwoners van Schiedam.

De gemeente wil medewerking verlenen aan het initiatief, vanwege het tijdelijke karakter van de ontwikkeling. Om die reden gaat het project uit van semi-permanente huisvesting. Het ontwerp moet daarom uitvoerbaar zijn met een demontabel bouwsysteem.

De gebouwensembles worden sculpturaal vormgegeven, waarbij gebouw en landschap als het ware in elkaar overlopen. Door deze sculpturale vormgeving kan het gebouw zich plooien naar de context; aan de zijde van de oude binnenstad en de Gorzen is het gebouw laag en kleinschalig. Vanuit de zijde Merwe-Vierhaven is het gebouw grootschalig en passend bij de robuuste uitstraling van het havengebied.

Geluid

Het Gustoterrein wordt van verschillende kanten geluidbelast, zowel door industrie, wegverkeer als scheepvaartlawaai. Deze verschillende geluidbronnen leiden tot verschillende geluidproducerende gebieden die elk hun effect hebben op de kwaliteit van de leefomgeving op Gusto. Er zijn een vijftal brongebieden te onderscheiden

1. Het wegverkeerlawaai van de omliggende wegen
2. Het industrielawaai van HavensNoordwest,
3. Het industrielawaai van Schiedam-Zuid
4. Het industrielawaai van Waal-Eemhaven
5. Het scheepvaartlawaai van de varende schepen op de Nieuwe Maas en in de havens

Het akoestisch ontwerp

Het akoestisch ontwerp is gebaseerd op het onderzoeken van vijf onderscheidende geluidsmodellen die een specifieke ruimtelijke inpassing kunnen krijgen op de locatie. Elk model speelt met het karakter van de plek en biedt een stedenbouwkundige aansluiting op de kernkwaliteiten van de locatie.

Vijf studiemodellen:
Het eerste model gaat uit van een gesloten volume met een atriumachtige binnenruimte. Deze binnenruimte is geluidluw en biedt derhalve in basis al een antwoord op het creëren van een geluidluw buitengebied. We noemen dit model ‘de Werf’, waarbij we ons een (beeld)relatie met het oude Gustogebouw kunnen voorstellen.

Het tweede model refereert aan het karakter van de oude havengebieden, waarbij de gebouwen als een soort kranen langs de kade staan. De torens van het model vormen de beëindiging van lage bebouwingswand, die een deel van het gebied afschermt van de geluidsinvloeden vanuit de context.

Het derde model maakt een aantal afgeschermde hoven, waarbinnen een geluidluwe tuin kan worden gemaakt. Vanuit de contextuele kwaliteit is het wenselijk om de hoven open te maken, zodat er een prettige oriëntatie is op de omgeving en vice versa.

Het vierde model is gebaseerd op het omvatten van een zo groot mogelijke binnentuin, passend bij het gebied. Dit leidt tot twee grote bouwblokken, die net als model 3 opengewerkt worden vanwege de contextuele kwaliteit. De bouwblokken worden terrasvormig opgebouwd, waardoor het waterfront een maximale geluidwerende functie heeft en er tegelijkertijd een kleinschalige aansluiting op de zijde Gorzen kan worden gemaakt.

Als laatste model onderzoeken we een ‘Soundscraper’, een maximaal hoog gebouw met een minimale voetprint, waarin de buitenruimteas zijn voorzien op de niet-geluidbelaste zones in het gebouw.

bottom of page